| Fısıldayabilmeli...
Fısıldayabilmeli....
Ney sesinin beraberinde getirdiği huzurdur AŞK! ....
Dudaklardan çıkan, nefes gücüyle itilen, bir kamışın çıkarttığı ses kadar, taze bir Aşk - ı yaşatmalıdır insan, kan pompalasa da kalbi, maneviyatın hazzına doymalı Yürek.. Sevmeli, Derinlere inmeli, taki, inilecek olmayan bir derinliğin inmesine kadar inebilmeli Sevdası insanın. Haykırmalı o derinliklerden, üflemeli Ney - inin sesini ve söylemeli Sevdiğine, onu ne kadar çok sevdiğini... Bedene çöken İnme gibidirdir sevgi, yıldırım düşmesinin şiddetidir. Hatta bazen, yangınların, ateşidir. Yüreği ısıtırken can acıtır. Sevebilmeli insan ve göğüs gerebilmeli, Seviyorum derken, DİL, Kalbi tasdik edebilmeli...
Seviyorum Cümlesini Yerli Yerince Kullanabilmeli.. Aşk diyarın da Ölmeli Ama Asla Geri Dönmemeli! ... İşte Böyle Sevmeli İnsan... Yüreğini Teslim Edebilmeli, Sevdiğinin Yüzlerce kez Kulağına; SEVİYORUM CÜMLESİNİ Fısıldayabilmeli, kulaklarına fısıldadığım gibi...
Ömer Faruk Demircan...
'' KoZa ''
|