Dokunma bana, yaralarım var hala geçmişten bugüne taşıdığım; yakamdalar hala!
Ve ağız dolusu biriktirdiğim küfürler, etmeye kıyamadığım değmeyecek insanlara.
Ki ben değmeyecek insanlar için harcadığım bir ömür bıraktım arkamda!
Kendimden verdiğim, kendimden vazgeçtiğim hatalarım var benim ; beş kuruş etmeyecekler için heder ettiğim günlerim!
Her defasında hesabını ben ödediğim ve daha bana hesap soracak başkaları için boşverilmiş ilk bahar yeli gibi esip giden çiçeği burnunda gençliğim!
Karşılaştığım herkes bir sınavmış; yanlışlarımı silme şansı olmayan ve yanlışlarım düşmüyorlar bir vebal gibi yakamdan!
Yapayalnızım, hep başkalarına kendimi paylaştırmaktan, oysa en çok kendine ihtiyaç duyuyorsun; çekilince tüm eller omuzundan!