Çevrimdışı

Mevsimler geçti günler geceler bitti.
Yüreğimde bir çocuk inadıyla hala seni seviyorum

**

Kırgınlıklarım yok mu?
Hem de öyle çok ki !
Bir yanım alev alev yanıyor öfkeden hatta nefret ediyorum senden.
Sonra anlıyorum ki aşk ve nefret kardeşler.
Birbirlerini besliyorlar ıssız gecelerde.
Kim yoksa yerinde öteki dolduruyor boşluğu yürekte.
Seni sevmekten hiç vazgeçmedim.
Kimseye söylemedim belki ama için için kavruldum ayazlarda.
Suskunluğumun sebebi ise utancımdır.
Dostlarıma anlatamadıysam hala kalbimin adınla çarptığını senin yüzünden.
Kendimi seni severken yakaladığım anlar oldu.
Bunca zamana ve yaşananlara rağmen sevmekte direnen gönlüme
çıkarıp iki kurşun sıkmak istedim.
Sonra aklımla kavga etti ruhum bir zamanlar sevmeye layık bulduğun birini
şimdi böylesine inkar etmeyi kendime yediremedim.

Sevda benim kime ne?
Üstelik yanımda da durman gerekmiyor yüreğimin sana çarpması için.
Yoksunluğun elbette doldurulamayacak boşluklar bırakıyor hayatımda
Ama; aşkın hepsi senden ibaret değil.
Sana olan sevgiyi yüreğimde taşıyıp
Koruyabilmek cesaretine sahibim. Sen olsan da olur olmasan da!


Kimsesiz gecelerin ağırlığına ekleniyor uykusuzluk.
Bazen zor oluyor şu laf dinlemez kalbi sakinleştirmek.
Ondan başka sıkıntım yok.
Nasılsa her sabah doğan güneş gibi
Kendime doğmayı becerebiliyorum.



Güçlü kadınların kimseye ihtiyacı olmadığı yanılgısını
silip atmak istiyorum gözlerinden.
Herkesin sevgi dolu bir sarılmaya ihtiyacı var.
Evdeki tüm elektrik işlerini yapıyor para kazanıp ayakları üstünde duruyor olabilmem
yalnız uyanmak istediğim anlamına gelmez ki!
Fakat sen daha güçsüz bir kadın istiyorsun biliyorum.
Sana ihtiyaç duyan altında ezilmediğin hatta biraz üstünlük sağladığın bir kadınla mutlu oluyorsun.
Beni taşımak zor geliyor farkındayım.
Haklısın belki de ben de erkek olsam senin gibi hisseder miydim diye düşünüyorum zaman zaman.
İstemezdim!
Birine “kadınım” diyeceksem onun duruşuna da hayran olurdum.
Şimdi bir adama dediğim gibi…

**

Her şeye rağmen ben seni sevmekten hiç vazgeçmedim.
Burnumun direği sızlıyor bazen hasretinden ama atlatıyorum.
Hangi yara kabuk bağlamadan iyileşebilir ki?
Sevmenin gerçekliği içinde duruyor anlamak ben seni anladığım kadar seviyorum.
Daha önemlisi mutlu olduğunu bildiğim zaman daha çok büyüyor içimde aşkın.
Ne zaman kendini yalnız hissedersen sevgili kaldır kafanı gökyüzüne bak ve düşün.
Bir yerde bir kadın hala seni sevmekten vazgeçmedi…




Alıntı