Yolda yürüyordum, hava hafif güneşli;
Hava gölge gösterecek kadar güneşli,
Yürüyorum yanımda bir gölge beliri verdi,
İlkten korktum irkildim, çekindim.
Sonra kollarımı açtım, sen sandım.
Gölgeni görsem sarılmak isteyecek
Kadardı, bende ki sen işte.
Sendeki beni sorsam, sormaya korkarım.
Varliğimin değerini bilmeyen yokluğumu aramaz.
Mevsimlerden sonbahar, değilken döküldü bende ismin.
Rüzgår alıp götürecek, işte
Dilediği, istediği yere kadar
Netice de o rüzgar bana doğru esmeyecek
Ve ben beklemekten usanmayacağım
Sabır etmekten, şükür etmekten de
Vazgeçmeyeceğim
Biliyorum ki, her dua ulaşır yerine
Dua ederken dilimden düşmeyen hece
Hece olarak kalacak dilim de
Her gece ...
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] - Ünal OK.