İnsanlar kendisini hiç terketmeyeceğine inandığı birisine değil her an terkedebileceğinden veya aldatacağından ölesiye korktukları kişilerle aşk yaşarlar.Çünkü aşk "PARANOYAKTIR".
İnsanlar kendisini sık sık kıran üzen eleştiren kişilere karşı aşk ve tutku duyarlar da ona çok iyi davranlara karşı olan duygularını "insani sevgi" diye tanımlarlar.Çünkü aşk "MAZOŞİSTTİR".
İnsanlar karşısındakini "olduğu gibi" bütün hatalarıyla ve eksikleriyle görmezde onda "eşi bulunmaz" özellikler "kolay rastlanmayacak" değerler veya "ender karşılaşılan" bir karakter bulunduğunu düşünerek aşık olur.Çünkü aşk "ŞİZOFRENDİR".
Alıntı