Kalbim sanki kavgalar aşklarla yoğruldu
Bir öfke ve bir isyan bir hırstır gidiyordu
Yabancıydım kendime sevgi bedenimde
Yalnızlığı örüyordu
Bir hasret acısında biran kendimi gördüm
Bakışım bencil gibi oysa insancıl özüm
Bir umut çiçek açtı sanki gözlerimde
Yarınlara dostça güldü
Artık bir başka duygular
Bir başka dünya insanlar
Gerçek yolunda hoşgörüyle mutluluk
Mutluluk var yanımda
Duygular yüreğimde yıllarca boğuştu
Artık o deli nehir denizlerde duruldu
Geçip gitti fırtına rüzgar meltem oldu
Yağmur oldu güneş oldu.