Butun kaygilarimin arasinda hep bir neden arayip duruyorum.
Aslinda akisina birakmak daha iyi ya da ne bileyim hayati, isi, gucu felani filani ama olmuyor. Bu ozelligimi hic sevmiyorum hem de hic.
İnsanlari dusunmek, yanlislarini duzeltmek icin cabalamak, zarar gelmesin diye yirtinmak epeyce agrima gidiyor benim.
Elbette ki bunlarin cogu vazgecilmez kildiklarimizdan. İsin en can alici kismi da bu ya zaten, vazgecemiyoruz aman birsey olmasin canlari yanmasin diye oradan oraya suruklen dur ee sonuc? '0' bosluk!
Yasinin hep bir adim otesini yasamak ya da cabuk buyumek, gelismek, anlamak, sorumluluk sahibi olmak hem iyi hem de kotu.
Hatta cogu kez malesef ki kotu oluyor.
Farkina vardigin seylerin bir baskasi tarafindan aradan bayagi zaman gectikten sonra farkediliyor olmasi butun o sorumluluk ic gudusunun belli zaman sonra zedelenmesine hatta cokmesine neden oluyor bu da kotu bir durum.
Acikcasi hala anlamis degilim.
Ya da anlamadigim seylerin pesinden mi gitmeliyim?
Haydi gittim diyelim, gitti(k)
İnsanlari degistirmek cok mu kolay yani? degil tabii..
Asil problem bu zaten.
Karsinizdakine nasil davranirsaniz davranin kucucuk bir problem olustugu zaman ' vay sen kimsin, nasil yaparsin, edersin, karisamazsin ' denilmesi korkunc bir olay gibi geliyor bana.
Dusunsenize butun hayatinizi bir ve/veya birilerine adiyorsunuz ama sonra kotu oluyorsunuz.
Sevmiyorum bu duzeni.
İnsanoglunun nankorlugu tahammul sinirlarini epeyce zorladi.
Aslinda hep hayalim olan ' elimde bir canta ile oradan oraya suruklendim ' cumlesini yerine getirmek.
Zorluklarin, engellerin farkindayim lakin, suan ki mevcut durumdan daha cok koyacagini sanmiyorum.
Derler ya ( diyen benim )
Duzeni degistir, degistiremedigini gelistir, gelistiremedigini unut.
Gercekten de boyle mi yapmali?
Yani icten ice umursamaz mi olunmali?
E bu da bana gore degil acikcasi.
Ben, kalbimin attigi her insan icin tasidigim su ' koruma ' olayini bitirebilirsem, belki de cok farkli seyler yapabilirim - ki yaparim zaten.
Ama yine bana gore degil.
İlla ki kizacagim, sinirlenecegim, ofkelenecegim, kusacagim ve koruyacagim.
Geri plan da durmak hic ama hic bana gore degil zaten yapamiyorum.
Bu nasil bir gel/git anlayamadim acikcasi, icinden de cikilmiyor biraz daha batiyorum gibi.
Uyku savaslarim bitmedi yine, uyuyamadim..
Ufacik seyleri cok buyutuyorum galiba, duzeltmeliyim.
Bilemedim, karisigim.
Biraz daha dusunup, zamana birakmali galiba ( Zaman hep alir, geri vermez )
Haydi hayirlisi diyerek, son veriyorum.