Gönül hayat tufanında savrulup durdu
Yıllar böyle geldi geçti çizgiler oldu
Benim senle okuduğum bu hazin hikaye
Anladığımda her şey çok geç olmuştu

Bir an için durup baksan geriye
İnadından kalan bu zavallı deliye
Gidişinle son bulan bu makus talihim
Artık ölmek vaktiymiş bu gece bu evde

Görmeden hiç sarmadan hiç durulur mu
Kalbime bir hançer vurdun kurtulur mu
Bu hayat çarkının dönüşüne gülüm
Uyulur mu