| Tevekkül (şiir)
TEVEKKÜL
Gülen gözler ilişiyor bakışlarıma.
Ve kahkaha tufanıyla bir ses yığını kulaklarıma.
Bu ne böyle?
Mutlu mu yani herkes, huzurla mı dolu içi?
Yalan söyleyen mimiklere alıştık hepimiz.
Aslında olması gereken de buydu değil mi?
Ama birkaç gözyaşıyla da olsa anlatmalı insan derdini.
Kapanmalı secdeye hıçkıra hıçkıra.
O'na rol yapmak zorunda değiliz nasılsa.
Bizi, bizden daha iyi bilenden istemeli yardımı.
Ve bize şah damarımızdan daha yakın olana eğmeli başı.
Sen gülmeye devam et arkadaş!
Bir Rabbin var yanında,
Sana yar,
Sana yoldaş.
Ümmü Erva
__________________
~ Adım YaLnızLık ~ |