Ravi İncigöz Mutluluk Kayıp Yolcu
Sararmış güller gibi solgun ve renksiz
Köhne bir odaya terk edilmiş sanki sahipsiz
Çile çile benim hayatım
Derinimde saklı acılarım
Anlatamam ki anlatamam ki
Mutluluk kayıp yolcu ararsın bulunmaz
Rutubetli bir duvar gibi hiç boya tutmaz
Sorma sorma anlatamam bitmez sabaha kadar
İçim yanar kalbim ağlar anlatamam ben |