Çevrimdışı

Gidiyorsun… Vakit, kıyamete ramak kala..*
Bağrıma öyle bir sur üflendi ki, daha birinci evrede yıkıldı gönlümün gülruh sütunları..*
Sen bensizliğe giderken, ben şimdiden sensizlikte kök saldım gül yüzlüm..*
Sessizliğe büründüm, sessizliğini dinledim attığın her adımda..*
Gözlerine bakmamak için yumdum gözlerimi; ağladım, içime aktı gözyaşlarım..*
Ömrümün sonuna benzeyen son bakışlarını esirge benden,
Bana kalan, ilk gün ki nazarın olsun…*
Elveda demeye dönmesin dilin, yetmesin nefesin..*
Birazdan geri gelecekmiş edasıyla git,*
Bana bir ömür beklemek kalsın…

Gidiyorsun işte… Vakit bile kıyamete düştü…*
Şimdi hangi vakit seni buluşturur benimle..*
Çöktü bütün hayaller, gönlüme berzah düştü…*
Bir harabenin içine atıp beni, nereye gidiyorsun böyle?*
Alıştım yanında çocuk kalmaya, şimdi nasıl büyürüm..*
Düşersem kanayacak dizlerim..*
Bir cümleye döküp içimi, nice sırlar gizlerim..*
Mahmur bakışlarımla yokluğuna düşüşümü izlerim..

Sen giderken bin damla yaş düştü mendilime,*
Hem sevip, hem ayrılmayı işledim kilime…

Sen gittin;*
Hasret dağının gölgesinde kaldım,*
Hasretinden Güneş görmedi yüzüm,*
Yerimde saydım..

Sen gittin;*
Bırakıp gittiğin günde esirim,*
Gecelerime benzedi gündüzüm,*
Müteessirim..

Ah şu gidişler yok mu; bin gelişlerin sevincini, bir gidiş tüketir.