Çevrimdışı

Öyle soğuklarda yanarım ki kimse üşüdüğümü bilmez.*
Kimse kendime yettiğimi de bilmez de yalnız kaldığımı farzeder*
En çok kışı severim ben*
En çok kışın ısınmayı*
Kış karları, karlar üşümeyi ve üşümek de ateşi, yazı sevdirir*
Her kış gelecek yazı düşler ve ısınırım*
Ve düşlerim öyle geniştir ki karlar ortasında güneşi düşünerek ısınırım*
Benim kışlarım yaza benzer*
En çok kendim inanırım*
Kendim bilirim en fazla karların dondurduğu kadar yaktığını da*
Ve bir yaz günü kaybettiğim umutlarımı, bir kışın göbeğindeki boranlarda ararım*
Ben en çok yazları üşürüm*
Kışın geleceğini bilmek, gelecek korkusunu depreştirir yüreğimde*
Kışı düşünmekten yazı yaşayamam da*
Onun için benim yazlarım kışa benzer*
Ve yüreğimde yazları yaşarım, bedenim karlar altındayken*
Bir tek düşüncelerimi tutsak edemem ben*
Hislerimi tutsak ettiğinden ve kuşkularımı örttüğünden başka*
Hep bir kış ortasında yazın ölmeyi düşlerim*
Ölürüm de zaman zaman; yinede öldüğümü hepinizden gizlerim