Çevrimdışı

En fiyakalı,*
En filinta yalnızlığı dik dudaklarıma;*
Ki, sensizliğim ulu orta ifşa edilmesin.*
Kangren bir yokluğu peydahla içime.*
Kendi enkazına darağaçları kuracak kadar*
Bedbin depremleri ilmekle*
Ciğerlerimin en dipsiz kuyularına.*
Yürek mihrabımı öper gibi yapıp*
Gözyaşının tuzuyla sıvazla*
Sana tutuşmuş yaralarımı..

Sol cenahımda*
Şiddeti bilinmeyen zelzeleler.*
Kanımdan t/aşan yorgun kelebekler.*
Yüzyıllık uykular taşıyan*
Kör bıçağın ucunda küf rengi yokluk.*
Yusuf’un beyaz entarisinden bile utanan*
Kırgın çocukluğumun Araf’ını ifşa eden*
Ekmek arası iki ketum gözyaşım*
Kirpiklerimde yağmayı bekleyen.

Sesinden bir nihavent bir şarkı duymayalı*
Sustu alfabe,*
İçimin üşümüşlüğüne düştü*
Bir susak ateş.*
Kaypak bir gecenin içinde içten içe*
Sızlayan ince unutulmuşluk.*
Lime lime edilmiş bir yüreğin*
Dudak ucundan öpülmüş bir yalnızlık.

Eşantiyon bir ispiyonu*
Yüreğimde bir kürtaja zorlarken*
Tenzih etmiyorum yokluğunu.*
Hadi sevgili,*
Beni yokluğunla imtihan et.*
Besleme acılarımı*
Kirpiklerimin göğsünde emzirirken*
Hangi tehirli tren*
Uykusuzluğumun şiirlerini ulu orta öpebilir ?*
Tevazu bekleme benden ey aşk;*
Beni gözlerine kıyam et,*
Ki, tek bir gözyaşı için*
Kanlı bıçaklı olduğum ölüme hürmet edip*
Gözlerinin kıyametini bekleyeyim.

İsmail SARIGENE