Çevrimdışı

“ Faili meçhul cinayetin prova öncesi “*
….

Cesedime suni teneffüs yapılırken*
Yürek damarlarımda aşırı dozda rastlanılan*
Yalnızlığına inat*
Gözlerim hep aynı saatte*
“ Sana “ tehirli kalıyordu.*
Yokluğunun darağacında*
Bir şiiri kurban ederken*
Sesini yarsızlığıma yâr ediniyordum*
Yokluğunun kalabalığına yara kabul ediyordum.

Gözyaşlarımda kurulamaya niyetlendiğim*
Bir kız çocuğunun kurak tebessümlerinde*
Can çekişiyordu birkaç kelebek.*
Tuzu eksik uykusuzluklarımdan*
Gözlerine firar ederken*
Her gece özlemine bedenimi tutuşurken*
Dua üstü yakalanıyordum.*
Ve faili meçhul tüm depremlerin enkazında*
Ayrılığa atıfta bulunan*
Tüm cinayetler üzerime kalıyordu.*
Oysa yüreğim,*
Kadavra hükmü zaptına geçirilse de*
Üşüyen damarlarımın*
Birkaç nefeslik hayat belirtisinde bile*
En çok gözlerine/ gülüşlerine rastlanıyordu.

….

“ Faili belli bir cinayet sonrası “

Kemiksiz acılarımdan sızan*
Bir kadeh tuz öpüyor yaralarımdan beni.*
Ulu orta sızıyorum ayrılığın ortasına.*
Bir yalnızlık yalpalıyor içimi.*
Yüreğimde onurla taşıdığım çelimsiz bir cinayet.*
Yalın ayak cümlelerimden yalakaya yatırılıyorum.*
Sevdaya arka çıktıkça*
Cümlelerimin ümüğü sıkılıp*
Dudaklarıma on puntoluk suskunluk dikiliyor.*
Orta yaş sancılarına varlığımla omuz verirken*
Bir anlatım bozukluğunda*
Nefesimdeki “ senin “*
Son nefesini veriyor yüreğim.

Sesine kıvrılıp*
Varlığına uzanmışken*
Falakaya yatırılmış bir uykusuzluk.*
İman tahtasına değen*
Kör bir bıçak.*
Yağmaktan kuruyan*
Bir nehir gibi bir çift göz.*
Üzerime bir beden bol gelse de*
Kabir azabı gibi içten içe*
Sızlayan bir unutulmuşluk.

İsmail SARIGENE