Çevrimdışı

Türkülerle büyüttüğüm çocuğun,*
Acılara serilmiş*
Dilsiz umudun imkansız sevdasıydın sen… “*
Rüyaları çalınmış gecelerde sevdim seni.*
Yetim çocukların kirlenmemiş düşlerinde büyüttüm seni.*
Her gülüşün, acılarıma sürülmüş bir merhem gibiydi.*
Lacivert okyanuslara uzanan umuttu gözlerin.*
Korkularımı yüreğinde emziren bir imkansız sevdaydın sen.
Yeni doğmuş bir bebeğin kundağında uyuttum hasretimi.*
Kirpiklerin papatyaların avuçlarına uzanmış uyurken, ben yüreğimi közledim acılarında.*
Sen umuda gülümserken, ben bedenimi közledim bir günahına.*
Ne olur sus bitanem.*
Kaybettiğim güneşi senin gözlerinde bulmuşken,*
ezilmiş goncalarımın yaşlarını gülüşlerinin sıcaklığında kuruturken*
onca fedakarlığımı ne olur büyütme.*
Her şey senin yüreğin ve sevdan için.

Yenilgiyi kuşanmış yılların umuda gülümseyen takvim yapraklarında sevdim seni.*
Geceleri avuç içlerime uzanıp kirpiklerimle sildim irine bulaşmış yüreğini.*
Her sabah alnının cayırlarında susuz gezinen çardak kuşlarını gözbebeklerimde emzirdim.*
Gökyüzüne yıldızları sererken gül kokulu Melek’ler, ben gözlerine mutlulukları motifledim..

Rabbimden hep seni diledim alnımın seccadeyle öpüştüğü zamanlarda.*
Güneş huylu çocukların gözlerinde büyüttüm seni.*
Aldırmadım uzaklarda oluşuna, boyun bükmedim arsız yokluğuna.*
Yüreğimin suskun kelimelerinde sevdim seni.*
Hasretinde kaç kez öpüştüm sen diye katransı geceyle,*
kaç kez iç geçirdim güneşin avuçlarından yüreğimi süzülüp dudaklarıma inmeni yanık türkülerle.*
Sen tutacaksın diye yüreğimi ipsiz uçurumlara saldım.*
Gözyaşların söndürür diye bedenimi senin günahların için güllerin koynunda yaktım.*
Kanasa da bedenim hasretinde, ne olur içinde yaşat beni.*
Yüreğinin sıcak hücrelerinde büyüt beni.

Uzaklardan bir çağırsan beni, kirpiklerinden düşen gözyaşlarını dudaklarımla emmez miyim ? Göçmen kuşlarla haber yollasan, karları üzerime giydirip kanayan yaralarını bedenimle örtmez miyim ?*
Haydi ağlama sen gül yüreklim.*
İmkansızlığın içinde yürüt beni.*
Kavuşmamız yasak olsa da yüreğinde büyüt beni..

Aldırma yalnız gecelerde suskunluğuma.*
Aldırma gözyaşlarıma.*
Sırtlarımız ayrılık duvarlarına dayansa da sevgimizi imkansızlığın içinde yaşatmadık mı? Ayaklarımız karların altında yanarken , bir avuç güneşle “ sevdamızı “ kurak topraklarda zamansız yeşertmeyi ummadık mı?*
Karanlığa inat yüreğimi yıldızlara yaslayıp sevda bozkırlarda “ umuda “ kök salmadık mı? Haydi sil gözyaşlarını.*
Eğdiğin başını “ gökkuşağına “ kaldır.*
Bu aşka hasretin prangaları vurulsa da bir gün vuslatın şerbetini içeceğiz Zümrüd- ü Anka’nın avuçlarından.*
Güneş küsse de tenimize, gözlerimizin aydınlığında büyüteceğiz sevdayı dilenen çiçeklerimizi

Nerde olursan ol, sevdaya gülümse.*
Sıcak nefesinle karanlığa yakılmış kandilleri üfle.*
Dudaklarıma sür,acılarının katransı zehrini.*
Haydi umuda tutunmuşken, avuçlarından ben içeyim zemzem kokan sevda nehirlerini.*
Ve mutluluğu solurken gecenin karanlığında kirpiklerinde uyut beni.

İsmail SARIGENE