*Yalnızlığın Hangi Harfine Sakladın Kendini – İsmail SARIGENE
Yüreğine adak diye öne sürdüğüm çocukluğumun*
Sensiz kalan tüm çığlıklarına gözyaşlarımı giydirdim yine.*
Bir kadeh suskunluğuna dudak payı süsü veriyorum.*
Suskunluğuna türlü türlü bahaneler uydursam da*
Ayrılığına kendimi kurban veriyorum.*
Sahi beni hangi düşünden düşürdün de*
Yaralarım hiçbir pansumanı kabul etmez sevgili.
Biraz örslenmiş gövdemin kırıklarını toplamaya yelteniyorum.*
Nereye dokunsa yüreğim, can kırıkları.*
Pencere önü yalnızlıklarımı tok karnına içiyorum.*
Kesmiyorum içimin yangınları çığlıklarını.*
(K)Can kaybından ifşa ediliyor öyküsüzlüğüm.*
Sahi yalnızlığın hangi harfine sakladın yüzünü de,*
Hiçbir dikiş açtığın yaraya yama olmuyor sevgili.
Sana yazılmış tüm cümlelerden sorguya çekiliyorum.*
Duvağı hiç açılmamış bir şiirim daha*
Kafiyesizliğinden vuruluyor ulu orta.*
Can revan içinde umutlarım.*
Sere serpe uzatılmış suskunluğun.*
Sevda sende yok hükmünde iken*
Bir nefesine canımı vermeye hazır iken*
Sahi yokluğun kaç harf eder ki sevgili ?*
İsmail SARIGENE |