Çevrimdışı

Ben’li çilelerin, ben’li pişmanlıkların bitti artık.*
Dilediğince özgürsün artık.*
Mavi gökyüzünün altında istediğin düş ülkelerine kanatlanabilir yüreğin…*
Dilediğin mevsimlerde delice ıslanabilir gözlerin…*
Bana çıkan tüm yolları adres defterlerinden sil artık..*
Adımın üzerini kalın harflerle işaretleyip kaldır beni hatıralarının en tozlu raflarına…*
Bana dair tek bir satır kalmasın , tek bir cümle olmasın dudaklarında..*
Madem sana acı çektiriyorum, madem ben sende pişmanlığı anımsatıyorum bırak bitsin bu çile..*
Ben sana acı çektirmek için gelmemiştim..*
Ağır yaralı yüreğine umut diye girmiştim oysa..*
Şimdi sende “ kanayan pişmanlık “ olmuşken unut beni…*
Hiç yaşanmamış say yaşananları..*
Ben’li hatıraların üzerine karanlığı ört ve kapat tüm perdelerini…..*
Bana kattıklarını, bana bıraktıklarını topla yüreğimden…*
Sözlerini, yeminlerini sök dudaklarımdan…

Ama bir şeye dokunma ne olur…*
Seni “ sen “ diye seven yüreğime dokunma…*
Dokunma, acıtır yalnızlığım yüreğini..*
Dokunma, kanatır diz boyu karanlığım o ince dudaklarını….*
Hayatımda yenilmeye alışmışken senin yenilgine de alışırım ben…*
Ben nice yürekte canlı canlı gömüldüm senin zaferlerine de alışırım sevgili….

Bırak dokunma kanayan yaralarıma..

Cennet kokulu tenine sıçramasın kirli yüzümden akan yalnızlıklarım…*
Daha fazla acıtmasın pişmanlıklarda avutulmuş hatıralarım….*
Topla cümlelerini dudaklarımdan…

Her şey bitti artık…*
Ve her şey bitmişken, sana git demeyeceğim….

Gitsen de tek bir kelime bile etmeyeceğim..

Susmalıyım. Susuyorum…*
En derininden, en acısından suskunluğumda saklı cevaplarım sevgili…*
Belki de tüm cevaplarım soruların da saklı….

….Bana kalan acıları, bana bırakılan yenilgileri– sevgin için bedenimi yüreğimi semer bileceğim – sırtıma yüklenip gidiyorum…*
Kapıyı aralamana gerek yok sevgili..*
Sana geldiğim yollardan gitmeyi de bilirim ben….*
Gerek yok “ en iyisine sen layıksın “ sözleriyle avutulmuş devrik cümlelere…*
Ben iyi bilirim tozlu yolları….*
Gidiyorum, tüm zaferlerin başkumandanı olarak ayrılığın ganimeti olarak tüm hatıraları yakabilirsin..

Ben’li tüm yaşananları da unutabilirsin…*
Artık söze gerek yok…*
Gitmeliydim ama bu kadar erken değildi..*
Gidiyorum bir bedende “ yüreksiz “ yaşamayı öğrenmeye gidiyorum..*
Gidiyorum öznesi çalınmış cümlelerde*
sana “ susmaya “ gidiyorum….

Biliyorum sen bensiz de yaşabilecek kadar güçlüsün..*
Hayata kaldığın yerden devam edeceksin

…Noktasız, virgülsüz…*
Oysa ben..*
Oysa ben yaşadıkça hep bir eksik vereceğim sabah içtimalarında..*
Hep bir sen eksik olacak nefes almalarım..*
Artık öznesiz paragrafların içinde yarım cümlelik olarak adam sayılacağım…*
Artık ben “ sensiz “ var olacağım ….

Topla cümlelerini dudaklarımdan..*
Bana vaat edilmemiş yarınlarımı da yanına al…*
Bir de benimle yaşadığın mutlulukları.*
Bir de sana yazdıklarımı.*
Kötü bir gününde gözyaşlarını kurulamak için kuru bir peçete niyetine kullanırsın senli satırlarımı…

Unutmadan bir teşekkür borçluyum sana; kısa bir süreliğine de olsa yarımlığımı, yalnızlığımı unutturduğun için

…Ve de yaşattığın tüm mutlulukların için….*
Teşekkürler sevgilim….*
Giderken sakın ardına bakma…*
Gözlerin pişmanlıklarında, günahlarında kalmasın…

Sana paylaştırılmış her acına ben yüreği kefil gösterdim..*
Sen yüzünü aydınlığa çevir sadece..*
İnan bana bensiz hayatta seni hep mutluluklar bekliyor olacak…*
Çünkü sensiz bir yerde yaşarken bile her nefesimde bin dua saklı olacak sana…

Artık mutluluğa kanatlanma zamanın geldi sevgili…*
Bensiz olsan da;*
Her güneş, gözlerine doğmaya,*
Her rüzgar, saçlarında dolaşmaya gelecek…*
Hadi git….

Varlığımda acı çekmektense,*
Yokluğumda mutlu ol….*
Çünkü; mutluluklar en çok sana yakışıyor sevgili…

“Topla cümlelerini dudaklarımdan…*
Her şey bitti artık… Maviler kadar özgürsün artık…*
Dilediğince uçabilirsin….*
Yolların hep Cennete çıksın sevgili….”

Bensiz hayatında mutluluklar dilerim…*
Hoşçakal hüznüm/ hoşcakal yüreğimi adadığım ömrüm….

İsmail SARIGENE