Çevrimdışı

Yokluğunda*
Kuşların kanatlarındaki renkler dökülürdü*
Bir tufan olurdu göz yaşlarım.*
Sonra*
Bütün ışıklarını söndürürdü umut.*
Zifiri bir karanlığa bürünürdü dünya.*
Beynime işlediğim hayalin*
Yavaş,yavaş silinirdi karanlıkta.*
İsyan ederdim.*
İsyan ederdim kayboluşuna.*
İsyan ederdim ama*
Çığlıklarımı kimseye duyuramazdım.*
Koskoca evrende*
Bir başıma kalırdım.*
Bir yıldızlar,*
Bir de ben…*
Uyumazdım.

Biliyorsun.*
Su gibiydim kirlenmiş atmosferindedünyanın.*
Yağmurların tufan olduğu bu iklimde*
Su olarak anlamsızdım.*
Ama bazen,*
Dudakların kuruduğu çöllerde*
İki hurma ağacının arasından sızarak*
Gün yüzüne çıkardım.*
Bazen sel olup*
Ne bulduysam yüreğime bindirip*
Bilinmeyen denizlere doğru yola çıkardım.*
Bazen…*
…………….*
Ve bir gün*
Sen geldin.*
Öyle bir sıcak öyle bir yakıcı geldin ki;*
Buharlaştım.*
Yok oldum.*
Şimdi ne sen varsın,ne de sıcaklığın.*
Ne de*
Bana,beni geri veriyorsun.*
Ne de*
Geride bıraktığın bu kül yığını*
Ne haldedir diye dönüp bakıyorsun.

Şimdi*
Her şey anlamsız.*
Ne bu kentin zifiri karanlığı ne de su olmak*
Getirmiyor bana*
Benden alıp götürdüğün aydınlığı.*
Hatırlarsan adım Anıl demiştin.*
Öldürdün ya beni.*
Gönül sarayımı yıkarken,*
içindeki an larıda Anıl’a öldürdün*
Şimdi sen.*
Simdi sen iki kişinin katili*
Artık,ne desem faydasız*
Yoksun.*
Faydasız artık geri dönmeyeceksin.*
Hani,*
Belki deyip yollarına çıkmak,*
Faydasız.*
Umut edip geleceğine inanmak*
Faydasız*
.*
Gecelerce için,için ağlamak*
Faydasız.*
Isınmak için hayaline sokulmak*
Faydasız.*
……….*
İnan sana küsmedim.*
Anlamsız gidişine*
Bir şey demeyeceğim.*
Bir gün dönersin diye kapıyı kapatmayıp,*
Merdiven eşiğinde*
Hep seni,*
Hep seni bekleyeceğim.

Alper Baran ESİN*