Sen Yoksan – Senai DEMİRCİ
Sen yoksan*
Nereye koyayım ben bu başı*
Yoksan sen*
Hangi terazide tartayım bunca telaşı*
Nasıl sahici kılayım şu kırılgan varlığımı*
Yoksan sen*
Kimin kucağına yıkayım acılarımı
Yoksan sen*
Neyleyim ben bu başı
Sen değilsen bekleyenim*
Koşmaların hepsi boşa*
Çırpınmaların hepsi boşlukta*
Yoksan sen*
Vardığım yerler serin değil alnıma*
Sen yoksan*
Yüzümü çevirdiğim yönler yüz vermiyor bana
Yoksan sen, söyle, nereye akıtayım kanayan yanlarımı*
Sen değilsen bekleyenim, kaldırımlar yalnızlığına ağlar,*
yollar sarpa sarar, sokaklar çıkmaza sapar.
Sen yoksan köşe başında, şehrin vaatleri yalan*
Yoksan sen, sesim ziyan, sözüm hüsran, nefesim talan*
Sen yoksan, mavilerin hepsi küser, dağılır gökler, kuşlar kaçar.*
Yoksan sen, akıl başa ziyan. dil damağa yaban, göz ışığa düşman.*
Yoksan sen, nereye salarım feryadımı, kime fısıldarım içimin yangınlarını*
Ah, sen değilsen köşe başındaki, şehrin yüzü yalan, sevinçlerim ziyan, huzurum kırılgan
Yoksan sen, neyleyim ben bu başı*
Sen değilsen bekleyenim, ne edeyim ben bu yolları.*
Sen değilsen köşe başındaki, yüzüm yok, gözlerim kör, kavuşmalarımın hepsi boş.
Yoksan sen, niye var olayım ki ben*
Sen yoksan, varlığım hüsran, sesim figân, nefeslerim bin pişman.
Senai DEMİRCİ |