Aşkı Tanırım Ben – Osman Yüksel
Aşkı tanırım ben kahverengi gözlerinden*
Bazen yaprak yaprak alev*
Devşirilmeyi bekleyen gül gibidir*
Bazan da ateşi sönmez kül gibidir
Aşkı tanırım ben mavi gözlerinden*
Gökler derinliğince engin*
Umudu ummanda parlayan ay gibidir*
Gönlüm bu ummana açılan koy gibidir
Aşkı tanırım ben güvercin aklığında*
Her kanat çırpışı, bir kalp atışım*
Pervazımda öten bülbül gibidir*
O içim de açan bir gül gibidir
Aşkı tanırım ben mercan yeşilliğinden*
Aranmaz belki kalbe misafir gelir kendiliğinden*
Mevlana’nın ‘kul oldum’ deyişindeki iksir gibidir*
Refik-i ala’nın ‘habibim’ deyişindeki sır gibidir
Aşkı tadan kalbi tanırım temizliğinden*
Yakmıştır içindeki tüm sevgilileri*
İbrahim’in putlara haykırışı gibidir*
Yusuf’una Yakup’un ağlayışı gibidir
Ey beni benden alan umut gözlü sevgilim*
Sözlerinden, gözlerinden cennet taşıyor*
Hasretin içimde yanan bir kor gibidir*
İnayet etmezsen cennetine varmak zor gibidir*
Osman Yüksel |