Çevrimdışı

Günler geçer durmaksızın caddeler, şehirler sessiz*
Metropoller bile sen yokken hisseder kendini kimsesiz

Bir hasretlik türküsü dökülür simdi dudaklarımdan*
Sensizlik kursun sıkar damla damla sen süzülür şakaklarımdan

İliklerime dek hissederim bu yangını haykırmaz dilim*
Yazacağım ahvalimi lakin kalem tutmuyor elim

Korkarım bir gün Rab’bim sensiz halime acıyacak*
Mahşer günü bu hal yüzünden sana hesap soracak

Biliyorum mevsimler boşuna geçmekte gelmeyeceksin*
Yüreğimde sana büyüttüğüm ilkbaharı hiç görmeyeceksin

Hatıralar bile yorgun düşecekler seni anmaktan*
Bıkmayacak gözlerim gördüğüm her gölgeyi SEN sanmaktan

Ben varmasamda elbet rüzgarlar varacak sana*
Yapışacaktır o zaman bil ki kokum yakana

Tarih unutmayacak bilesin AŞK’a attığın kazıkları*
Sen bile affetmeyeceksin kendine ettiğin yazıkları

Sonsuza dek olmayacak ömür dediğin öleceksin*
Son nefesinde her yanlışın için derin bir ah çekeceksin

O zaman haykıracak gönlün yüzüne karşı avaz avaz*
Belki o dakika anlayacaksın sevginin kıymetini az biraz

çektirdiğin çile için bil ki ‘ah’ düşmedi sana dilimden*
Hasretini çekerdim bin yıl, gelseydi eğer elimden

Ben seni çektirdigin acıyla, yaşattiğin hasretle kabullendim*
El açmadım kimseye, seni yalnızca Allah’im dan dilendim

Vuslatı ne dünya ne mahşer yasadiğim sevdamın*
Dermanı ne doktor ne merhem bu kapanmaz yaranın

Yinede etmem şikayet bil ki hakkım helaldir sana*
Şükürler olsun seni alnıma hasret diye Yazan’a*

Cihat ÇELEBİ