Hep Özendim Sana Anne – Erdi GÖREN
Sabrına hayran kaldım hep.*
Bakışındaki nura,*
Gülüşündeki içtenliğe…*
Sonunda sen oldum anne!*
Senin gibi baktım olaylara.*
Yolda yürürken karıncalar aklıma geldi hep,*
Ya onları ezersem diye…*
Sevecen baktım insanlara…*
Amansızca gelen kötü şeylerden*
İyi dersler çıkardım hep!*
Sonunda sen oldum anne!*
En kötüsü de ne bilir misin anne?*
Pişman oldum!!!*
Sabırdan,sabırsız oldum…*
Bakışlarımdaki nur söndü,*
Gülüşümdeki içtenlikse anlamsız…*
Anlayacağın anne,*
Özendiğim sende*
Bir şeyi fark edememişim.*
Hayata karşı verdiğin mücadeledeki*
Tedirginliği görememişim…*
Sen gülerken düşüncelerini fark edememişim…*
Kısacası,sorumluluğun ne büyük olduğunu*
Anlayamamışım anne!*
Ezildiğini görememişim…*
İyi ders çıkarmalarından,sabrından*
Büyük haz alırken,*
Hep susmak zorunda kaldığını*
Görememişim ben anne!*
İdare etmen gereken o kadar insanın*
Sana bağırışlarını dinlerken,*
Senin susmalarını gördüm hep…*
En kötüsü de ne biliyor musun?*
Onların içinde ben de vardım!!!*
Sana bağıran…*
Ben de ezdim seni.*
Ve şimdi…*
Şimdi ben eziliyorum annem!*
Bedel ödüyorum…*
Zoruma gittiğinden değil*
Sakın yanlış anlama beni!*
Meğer sen ne büyük insanmışsın.*
Aslında o da değil anlatmak istediğim…*
Sen de özenmiş miydin annene anne?!!!
Erdi GÖREN |