Çevrimdışı

Artık, akreptir zaman.*
Zehrini usulca zerk ederken hücrelerime,*
En acı şiirini yazmıştır artık yüzüme.*
Baharsız geçen mevsimlerin karları yağdı saçlarıma.*
Kanıyor güller dallarda, donan gün görmemiş tomurcuklarına.*
Bir leylâk mevsimi kadar mıydı sevdan leyli?*
Ben ayaza kesmiş ellerimle göğüslerken zemheriyi*
Bak…*
Bozkır rüzgârları geçiyor bedenimden.*
Zemheri aylarının yankısı gibi çarpıyor, aynalarıma.*
Kim aynadan bana bakan*
Aynalarda üşüyen kim?

Sana benzemeyen sen, bana benzemeyen ben.*
Tırnaklarımla kazımalı bakışlarını aynalardan.*
Kaç kurşun sıksam ölürsünüz hatıralar?*
Aynalar ağlıyor leyli…*
Aynalar!

I.

Ey!*
Yağmur melekleri nerdesiniz,*
Nerede kaldı kırk ikindileriniz?

Kalmadı mı gözlerime sürecek kadar maviniz?*
Gölgesini yitirmiş ormanım.*
Ucunda, göğsümden boşalttığım ölü deniz,*
Zıpkınlanmış albatros,*
Şimdi ruhum boğuluyor birkaç damla suda…

Karardı bak ışıkları leyli…*
Bir yaralı serçe,*
Bir ben,*
Bir de defter arası kurumuş leylaklar.

Söyleyin, kaç kurşun sıksam ölürsünüz hatıralar?*
Aynalar bilsen ne ağlıyor leyli,*
Aynalar!

II.

Durmadan dolaşıyorum geçmişin terk edilmiş sokaklarını.*
Geçmiş gözlerindeki celladın nefesi gibi ürperiyor ensemde.*
Avuçlarımda solan leylâklar kesiyor yolumu.*
Bir de düşlerimde üşüyen ellerin!*
Alıp göğsüme bastırsam diyorum.

Çatal yürek olmuş hatıralar.*
Batıyor…

Kan mı bu avuçlarımda ki yoksa leyli!*
Yârlar gibi yarılan dudaklarımı döküyorum şiirime.*
Avuçlayıp kankırmızı ellerimi kendi ellerimle,*
Bak gördün mü leylim?*
Çırpına çırpına solan leylâklara kendim sardım…!

Ciğerimde, söylenen bütün türkülerin mızrabı.*
Ben yaralarımı yüreğimi efsunlayan,*
Türkülerin titreyen nâmelerine sardım.*
Ey! çöller kadar yandığım.*
Zehir damıtan vuslatın ah ettiği yar!*
Gelme artık gelme!*
Bir avuç kuru leylakla kanattım ben hatıraları*
Hiç bitmeyen şiirimin hüznü*
Gelme artık gelme!