Çevrimdışı

Ve zaman döne döne*
Gelmişti başlangıç noktasına*
İlk yaratılış düğümüne

Mahlukatın var olduğu*
Yüzüsuyu hürmetine*
Evrenin efendisinin*
Kavuşmak vakti gelmişti sevgilisine

Hayatın menbaı*
Merhametin son durağı*
Madeni, muhabbet ocağının*
Ateşler içindeydi*
Yatağında

İltica etmişti sanki kainat*
Kutsal tenine*
Hayata şafak olan alnında*
Ter taneleri*
Her biri insanlık çilesinden*
Bir haberdi sanki*
Bir an oldu*
Aralandı gözleri*
Sonsuzu kuşatan bakışları*
Süzdü ciğerparesi Fatımayı*
Süzdü tek tek çevresindeki*
Can dostlarını*
Kıpırdadı dudakları dedi:*
— Ebubekir kıldırsın namazı*
Sonra daldı daldı uyandı*
son defa aralandı*
Bakışları*
Yöneldi bir noktaya*
Karar kıldı bir noktada*
Ve dedi:*
— Merhaba Ey Refik-i Ala !

Olacak oldu*
Akıllar kamaştı*
Kalbler tutştu*
Feryat ve figan gökleri tuttu*
Çekti kılıcını Faruk olan*
Sıçradı orta yere :*
— Kim derse " O ÖLDÜ" , öldürürüm!

Ayrılık ateşinden*
Ateşin şiddetinden*
Sanki bendler çözülmüş*
Felekler çökmüştü*
Şuur tutuşmuş*
Akıl iflas etmişti

Sonra Sıddık olan*
Yetişti geldi*
Baktı baktı yatağında hareketsiz yatan sevgiliye*
Mağarada arkadaşına hicrette yoldaşına*
Sonra baktı çevresine*
Mahşerden önce mahşer hali yaşayan*
Ashabına*
Aline

Ebubekir dedi :*
— Ey nas , susun !*
— Kim ki Rasulullaha tapmaktadır*
— Bilsin ki Rasul ölmüştür*
— Kim ki Allah’a tapmaktadır*
— Bilsin ki Allah ölmez*
— Hayy ve Layemut’tur ( Hayat sahibi ve Ölmez )

— Ey nas, Susun!*
— " İnna lillahi ve inna ileyhi raciun"

Sonra eğildi sevgilisinin yüzüne*
Sürdü bulutlanmış gözlerini*
O güzellikler ülkesine*
Baktı baktı ve dedi :*
— Hayatında güzeldin*
— Ölümünde güzelsin*
— Öldün*
— Bir daha ölmeyeceksin!*

Erdem BAYAZIT