Ey Can/Sızım – Elem SÖNMEZ
( Yalnızca S’ana yazıldı … Ne başlangıcı ne sonu vardı … Oku …! )
Ey Can/Sızım*…
Yüreğimin ayet ayet döküldüğünü,*
…Şifa’yı, sure-i aşkta bulduğumu*
Birtek sen görsen Yeter …
Z/amansız yokoluşların ayazında savruldu yazgım,*
Dipsiz kuyuları mekan eylerken ruhum …*
Ne Yar sedası ne anne duası Yetişmedi imdadıma …*
Özlemek eylemiyken Yüreğimin,*
Makdulu fail olan bir suça mahkum edildim …*
Hal-i suçsuzluğumu Bir sen görsen Yeter …
Ey Can/Sızım…
Kıtabul kaderime kazınmışken sürgünüm*
Muhacir oldugum topraklarDa da kabul görmedi lisanıM*
Boğuldum, bir yudum suya muhtac iken,*
Savruldum, bir yellik rüzgara aşina iken …*
Feryad-ı isyanımı Bir sen duysan Yeter …
Sabr taşı olsaydı Yüreğim çatlardı inan ..*
Toprak olacak bedenin yükü ağır gelirken mizandan …*
Solunda ki Meleğe hitaben ..*
Yüreğinde aklandığımı, sela ile ezan arasında duanda s/aklandığımı*
Bir sen bilsen yeter …
Ey Can/Sızım*
Hüzün en ihtişamlı hali ile doğuyor sema ya..*
Leyl..! Karanlığı ile çöküyor üstüme,*
Felak diyorum sessizce… Felak..!*
Girizgah’ım gönülhanen’ken, önce şakaklarıma vuruyor gerçeğin*
Hak ile Yeksan oluyorum ve defn ediliyor umut..! Ağıtlarla …
Halet-i intizar’ımı, Bir sen görsen yeter…
Ecel-i Müsemma..!*
EyCan/Sızım.. Ecel-i Müsemma ..!*
Yar/sız’ken beklenilir ecel …*
Haşir vakt-i sarmalanır Elem ile bekleyen ..
Alemin sürgüsünü çekmişken tenden*
Külleri Savruldu Yazgıda ki Aşk’ın…*
Bana sürme niyetine, Gözleri D/ağlamak kaldı …
(Hulasa-ı Kelam ..!*
ŞEHADETLE çekildi aşk bedenden …)
Elem SÖNMEZ |