Ben gökyüzünü çoktan unuttum
Bir mum ışığını bilirim güneş
Bir loş tavanı sema
Ne sıcağında yandım günün
Ne soğuğunda üşüdüm yıldızsız gecelerin
Ben denizi çoktan unuttum
Bir gözyaşımı bilirim su
Bir musluğumdan düşen damlayı
Ne sahili hatırlar yalınayaklarım
Ne yağmuru kır saçlarım
Ben sevdayı çoktan unuttum
Bir tırnaklarımı bilirim kalem
Bir dilsiz duvarları kağıt
Ne muhabbetinde şen oldum
Ne gözlerinde pırıltı kadının
Ben dünyayı çoktan unuttum
Bir dört duvar bilirim yuva
Bir kısa koridor kır
Ne ekseninde döndüm
Ne özgürlüğünde sarhoş oldum
Ve ben yaşamayı çoktan unuttum
Bir nefes bilirm
Bir ağlamak arta alan