Çevrimdışı

Bir suyun akışına dalar gibi kalıyoruz*
O zaman gün sızıyor saçaklardan ince ince*
Biz birbirimizi karşılıksız sevmeye başlayınca*
Birlikte bir kirazı dişler gibi oluyoruz*
Uzun bir kervan gibiyiz güneşte ağır ağır*
Aydınlığı iki ayrı sevinç gibi yaşıyoruz*
İki ayrı sevinci bir bütünde eriterek*
Şurada otursak mı yürüsek mi biraz daha*
Ötelere uzanmadan köşeyi bile dönmeden*
Birkaç yüzyıl sonraki bir şiiri okur gibi*
En küçük bir kıpırtıda sonsuzluğa varıyoruz*
Üşütür gibi titreten buydu az önce bizi*
Şimdi denizin sesiyle rüzgar belki de aynı şey*
Bu senin saçların mı yoksa benim saçlarım mı*
Aramıza girmeye çalışan yaramaz bir esinti mi*
Uzun uzun düşünmeye başlamadan*
Bütün zamanları birden şimdiye damıtarak*
Bir kuşun kanadını öper gibi kalıyoruz.