Yağmur Arkası - Afşar Timuçin
Yağmurlar yağdı ve hiç dinmedi*
Her biri saydam çiçeklenen saçında*
Yağmurlar daha çok pencereler içindi*
Öksüzdüm gözyaşıydım dudağında*
Bir sancıydım boğuk akşamlar gibi*
Büyüdükçe büyüdü isli ve yalnız olmak*
Kirazını soldurdu ağaçların*
Nasıl devrildi taşlar üstümüze*
Çoğalan nasıl boydan boya kuşkular*
Kar dizboyu ölümü sokakların*
Ezgiler sabahlarda eriyecek*
Gözlerin uykumda yeşerir durur*
Kalsam çağlar boyu yokluğunun kapısında*
Yaşamak bunca umuda yeniden varmak olur*
Ölmek seni duymamak bir gün daha |