| Hüzün - Alfred de Musset
Gücümü, yaşamımı,*
Dostlarımı neşemi,*
Dahiliğime inandıran*
Gururumu yitirdim.*
Bildiğimde gerçeği*
Onu bir dost sanmıştım*
Duyduğumda anladım*
Tiksindim ondan şimdi.*
Yine de o evrensel,*
Ondan uzakta kişi*
Cahillik eder bilki.*
Sorusuna Tanrının yanıt vermeli heran,*
Tek mülküm bu dünyada*
Ağlamış olmam bazan*
Türkçesi: Durmuş Ali Özkale)
|