Çevrimdışı

Kimsenin hayatında hiç kimsenin yeri garanti değildir. Gün gelir rüzgar tersine eser..
Sevilmenin değerini bilmeyeni, yalnızlık terbiye eder..
O yüzden hiçbirşey için benimdir demeyin. Sadece yanımdadır diyin. Ne para ne mal ne mutluluk ne mutsuzluk ne saglık ne hastalık sizinle kalmaz. Bazen bir kapı kapanır baska kapı açılır. Bir kişinin veremediği mutluluğu bir baskası verir. Veya bir kişinin verdiği mutluluğu bir baskasında bulamazsınız.
Benim çok sevdiğim bir cümle var "haram lokmaları boğazınıza düğümleyip hala fakir hakkı yemedim" diyenlerden olmayın. Olmayın ki güzel şeyler olsun hayatınızda.
Yerine koyamayacagınız şeyler vardır bu hayatta. Onları kaybetmeden asla kaybetmenin ne oldugunu anlamayacaksınız. Anne gibi baba gibi kardeş gibi..
Bir arkadas bir dost bir sevgili ve aile. Hangisi daha agır basmalı? Hangisini tekrar bulup hangisini bulamazsınız hiç düşündünüz mü?
Sizler bir gün koynunuzda olandan diğer gün nefret ediyorsunuz.
Bir gün kin duyduğunuza bir gün bağlanıyorsunuz.
Hayatınızın bir parçası olan birisi için hayatınızın sahibi olan kendinizi parçalıyorsunuz.
"Emek, sevmek" diye şapşal şapşal gezinirken "intikam intikam" diyebilecek hale geliyorsunuz.
Arkasından konuştugunuz insanların yüzlerine de aynı şeyleri söyleyemiyorsunuz.
Açık sözlü değilsiniz. Açıklamanız ise ben kalp kırmak istemiyorum. Hayır kalp kırmamak değil amacınız. Siz buna alışmısınız. Böyle yetiştirilmiş olmanız bunun en büyük nedeni. Köreltilmişsiniz.
Evet hala yaşıyorsunuz. Kendinizi bulundugunuz duruma kendiniz getiyorsunuz.
Kimsenin 4/4 lük olmadıgı şu hayatta siz dibe batmak adına yaratılmış gibi davranıyorsunuz.
Hata üzerine hata yalan üzerine yalan.
Yaptıgınız hataları düzeltmeye calışmak için değil de daha da batırmak için ugrasıyorsunuz sanki.
Hatalarınızdan ders çıkarmıyorsunuz. Saçma hayatlarınızın sonu var zannediyorsunuz.
Size bugün daha tatlı gelen şeylerin ilerde aslında pişmanlık duyacagınız şeyler oldugunu bildiğiniz halde üzerine gidiyorsunuz.
İnsanların basına gelen şeyleri kınamamanız gerektiği acaba kaç defa daha söylenicek size.
Evet herkesin hatası olur. İnsan olanın basına herşey gelir. Önemli olan ders çıkarmak değil mi?
Önemli olan tekrarı olmaması için ugraşmak değil mi?
Çıkıp adam gibi sıkıntınız olan insana bunu anlatmıyorsunuz. Arkasından iş çevirmeleriniz revaçta.
Senin su huyunu sevmiyorum, bu hareketinden hoşlanmıyorum demiyorsunuz. Agzınız açılınca herşey güzel peki ya yaptıklarınız da bu güzelliklerin karşılığı mı ?
Ah alıyorsunuz.
Bile bile birilerinin mutluluğuna göz dikip sonra kazdıgınız kuyuya düşüyorsunuz..
Sonra sizin de canınız yanınca ben nerede hata yaptım diye de düşünmeden edemiyorsunuz.
Emin olun sizin elinden mutluluğunu aldıgınızı sandıgınız insanlar karşılarına daha iyileri çıkacagı için, aslında kendini mutluyum diye kandırıp ilerde daha mutlu olacak insanlar. Bu yüzden devam edin.
Ben neden mutlu değilim diye soru yöneltiyorsunuz kendinize.
Evet bunu yaşıyorsunuz.
Ah şu vicdanınız hangi kör cehennnemde acaba.
Kınadıgınız hayatları yasıyorsunuz. Yapmam dediğiniz şeyleri tam olarak yapıp bazen fazlasına dahil oluyorsunuz.
Sonra hala insanlık bekliyorsunuz.