Yazdıklarım tamamen hayal ürünüdür. İnsanların karşısındaki insana güvensizlik duymasını amaçlayarak yazılmamıştır. Seviyorsanız, değer veriyorsanız karşılıklı olarak bu dediklerimi tahayyül bile etmeyiniz!
Dediklerimi zaten sağlam beyin Nöronlarına hâkim iseniz, anlarsınız ne demek istediğimi. Sonuç olarak karşımızdakilerin insanlık dışı tavırları ve davranışları bizi daha da insanlar konusunda bilinçlendirir, ona göre bir davranış tutumu ediniriz..
Ama ne olursa olsun karşınızdaki insan size, yalanın katmerlisini de söylese. Siz yine hiçbir zaman doğruluktan ve apaçık şekilde içinizdekileri söylemekten çekinmeyin. Sizi, siz yapan doğru karakterinizden yansıyan doğru cümleler olsun..
Her şeyden önce günlüğün sahibinden izin almadım ama ben "@
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] biraz günlüğünde bir şeyler karabilir miyim?" İçimden geldi kardeşim. Evet dediğini duyar oldum. Şimdi günlüğünün başlığı "İhanet etmeseydin bitmezdik" de olabilirdi, ya da "Sevseydin bitmezdik" de olabilirdi. Ama sen tek hüzünlü sözcükle anlatmak istemişsin başlığın içerisinde.
İnsanlar acımasızdır kardeşim, sana seni seviyorum diyen insan oysa -ki seni başka bir insanla idare bile ediyor olabilir, bunu sen görmedikçe anlayamazsın ya da o kadar sağlam bir maske takmıştır ki, yüzüne; sadakatli seni sevdiğine inanırsın. Ama gerçek yüzü arka perde dedir her daim..
Ve o gerçek yüzünü bir şekilde tespit ettiğinde o insanı hayatından silersin, kendinden uzak tutarsın her ne kadar değer verip, sevmiş olsan bile. Bu böyledir; insanlar sadece kendi açısından menfaatlerine bakarlar karşı taraftaki insanların duygularının karşısında ne kadar biteceğinin önemi yoktur..
Öyle anlar gelir ki o bağların kopuşundan sonra özlersin o insanı..
Özledikten sonra da sana yanlış yapmış bir insanı nasıl özlersin diye,
gurur damarlarından, kalbine bir ok atılır(!) o sana ihanet etti, o sana yanlış yaptı, o seni hak etmedi.. Her neyse yanlış neyse onun cevabıyla... Anla işte kardeşim..
Kendini bir an aciz hissedersin, yetmez... İradesiz hissedersin.. Nasıl böyle bir insanı özlerim diye kızarsın kendine istemli ya da istem dışı..
Ve her fark ettiğinde bu duyguyu,içindeki öfke daha da alevleniyor, daha çok yaklaşıyorsun nefrete..
Ama biliyorsun ki, o insana dair nefrete bile yer kalmayacağını.. Sokakta görmüş olduğun bir köpek kadar değerinin olmayacağını, kendini bu duygularla avutmuyorsun tabii ki, bir zamanlar senin için değerli olan o insan sıfatındakinin ne kadar gözünde bittiğine şahit olacağını göreceksin...
Bu dediklerime aşklarınızı, dostlarınızı, arkadaşlarınızı baz alabilirsiniz okuyanlar bir duyu/duygu organına özel olarak yazılmadı.. Hüzünlü insanların bilinçlenmesine istinaden ben tarafından en naif duygularla yazılmıştır.
Günlüğünde yer ayırdığın için teşekkürler emo kardeşim.