Çevrimdışı

'sanmistik ki ikimiz yeryuzunde ancak birbirimiz icin variz
ikimiz sanmistik ki tek kisilik bir yalnizliga bile rahatca sigariz.'

'ayrilik sevdaya dahil' cumlesini nerede okusam, bu muthis dizeler gelir aklima. kimseye acamadigin, yureginin en derininde sakladigin ve yalnizca senin bildigini sandigin o hikayeyi, nasil da sigdirmis attila ilhan iki guzelim dizeye. hayatta bir cogumuzun boyle hikayeleri vardir. yarim kalan, tamamlanamayan, bitti sanilan. ama iyi ki de vardir. hepimize olmasa bile, yine bir cogumuza tecrube kazandirir. gercekten kazandirir. sonra ne mi olur? sevmem der severiz ve cumlelerimizin oznesi bir baskasi olur. gecmisten edindigimiz tecrubeleri unutturmadiysa bize yeni hikayemiz (ki cogu zaman unutturur), ne ala. insaniz; beseriz sasariz deriz ya hani, nasil da dogru. gidenin ardindan gelene de, yine ayni ictenlikle acariz kapilarimizi, kaldiririz yuregimizin duvarlarini. sonra ne mi olur? bilemeyiz. belki o da gider, belki de gitmez. belki de biz gideriz. insaniz, duygulara sahibiz ve bence nasil hissediyorsak, neyin dogru olduguna inaniyorsak oyle yasamaliyiz.

tabii bir de tam tersi durum vardir, ki bence daha kotudur: karsimizdaki insanin bize olan sevgisinin tukenmesi degil de, bizim o'na olan sevgimizin tukenmesi. bu dusunce bir sure beynini kemirir durur, belirsizlige iter insani, boslukta hissettirir. acimasiz gelecek evet ama dogru olan, hissettigin her ne varsa konusmak ve gercekle yuzlesmektir.

kisacasi, eger birbirlerinizin hayatlari uzerinden birer dozer gibi gecmemis, her seye ragmen yasanilanlari gulumseyerek hatirliyor ve en onemlisi, giderken saygininizi koruyup, kapiyi sessizce kapatabilmisseniz evet; ayrilik da sevdaya dahil.

cumlelerimi, bir kac gun once baska bir baslikta paylastigim ve burada paylasmaktan da kendimi alikoyamadigim ve yine cok sevdigim bir baska dortlukle sonlandiracagim:

'hic kimse bir aski
onarmaya kalkmasin.
kaybedilmeye deger
en guzel aninda bitirilmisse eger.'

__________________
everything. everyone. everywhere. ends.