Nasıl özlüyoruz
geçmişi.
Neden özler ki insan?
Hele birde mutsuz
bir çocuksanız...Çocuktuk
çünkü.
İnanıyorduk.Köprüler geçmemiş,
aldatmamış, aldatılmamış, bedeller ödememiş,
ayrılık ve hasret mektupları okumamıştık
.Ve
dizlerimizi kanatmamıştı henüz
hayat.
İnanıyorduk, duruyduk, saftık,
çocuktuk.
Şimdi anlatacak bir masalımız bile yok,
bir köşesine sığınacak...