Çevrimdışı

Feryad-ı figan yeri yüreğim kan ağlar
Hücrelerim sayıklar kan parçacıklarıyla
Bütün damarlarımdan geçen sen olmalıydın
Gözlerim çok gözledi yolları dört mevsim geçti
Sen gelmez oldun, gelemez oldun(!)
Nasıl bir vefasızlığın esiriydin katran karası gecelere
Kanatlarım olsaydı kâinatın diğer ucunda sen…
Kanatlarım sen diye çarpar adını gökyüzüne yazardım!
Doldu taştı gözlerim hasretin vuslata ermek için
Yerle bir olmakta yıkmadı yıkamayacak beni,
Ben ki, poyraz rüzgârında bile dimdik duranım
Dizdim ardı ardına çektim hasretini
Sarıp sarmaladım yüreğim yaralarına!
Değmeli, nefesin nefesime ömrün ömrüme ..
Anladım ki, sevince gidiliyor.
Velev ki; sevince de kavuşmak gerçekleşmiyor
Deprem olmadan yerin dibine düşüyor inan!
Can havliyle can çıkar da ölmez ölemezsin..
Olamadık bir parça zalim, etmedik zülüm.
Mutluluğu tatmak acıyla yoğrulmak insanlaştırır
Acıyı tadar mutluluğa ilerlersin
Mutluluk gider acısıyla kalakalırsın..
Ürkek korkak doğmaz insan inan
Yaşarken ürker korkar …
İnsanlar çıktıysa insanlıktan.

21.02.2015 - 23:00 - bir gün değeri bilinecek, o gün ben olacak miyim bilmiyorum.

//K.K.D