Çevrimdışı

Özgürlüğün olmadığı her yerde esirdir insan. Hapsolmak gerekmez, ait olmadığı neresi varsa esarettedir. Sadece insan değil, yağmurlar bulutlarda, gözyaşları yürekte hapistir. Zamanı geldiğinde yağmurlar özgürlüklerine kavuşurlar ama kimi zaman içten içe akar gözyaşı, kavuşamaz özgürlüğüne. Bir aşka tutulur yürek, hüküm giyer tüm benliğimiz.. Kinimiz, nefretimiz, sevmeyi beceremeyişimiz, kendi demir parmaklıklarımız oldu.. Madem ölüm kaçınılmaz, bu dünyaya da ait değiliz hiçbirimiz, mutlak sonsuzluğa erişene dek, müebbet yedik hepimiz..