~ bir(kar)AnLık.

Her sabah Günes isiğindan önce giriyorsun gözbebeklerimden, seni düsünüyorken kalb'ime sapiyor her yol. Sonrasinda susuyoruz avaz avaz.. Hicbir ask iki kere üzemez bir asiği, öncesini susariz. Kalanini iceriz kan'a kan'a . Sonra yine birlikte dalariz karanliğa, düsünerek tamir edilemeyeceği duygularin olduğu yere. Sen karanlik'tan bahsedersin, bense aydinlik'tan. Gözlerimi kapatmam kadar anlikdi bu karanlik, gözlerini acman kadardi bu aydinlik/im .. Günes bile aydinlatamiyor sehri'mi, tanidik geliyor aynada gördüğüm sen. Karanliktaki bosluğa benzetiyorum silüetini, isiği actiğimda kaybolacakmis gibi. Hangi aydinliğa gizlenirsen gizlen. Her gözümü kapattiğimda bulurum seni. Sen yinede fisilda kulağima aklindan gecen herseyi.

Uzaklasma sevgili benden, uzaği secemiyorumda..
Özlemeklede bitmiyor sensiz/lik ..
ve
Susuyorum diye kizma bana,
Lafin üstüne gelen iyi bir insan değil hickimse ..