-Bir dilek bile tutamadim.


İcimde biriktirdiklerimle yeni bir masal yaratip öğretmeliyim yeni nesile, sus ve benimle mesgul et kendini. Öldürseydin ölürdüm sebebini de sormazdim, yasamak istediklerimde vardi. Yarinlari olmayan pic mevsimlerde ağlayamacak kadar üsengecim, sehir'deki enkazlari ceplerime doldurup, yildizlari askida birakip gidiyorum. Tanidik cinayetlerim var, ayak izlerim ipucum olsun ; kacir(ma) ipin ucunu! Tutunamadin.. Bosluktan asaği düserken cok sevimli bir ölü'ydün, yercekimine yenik düsüp savrulurken her bir zerren kalb'imdeki o boğuk bosluklara.


-Bak! Safak söküyor simdi daha net görebiliyorum ceset'lerimi. Daha fazla adam öldüremem! Dünya o kadar büyük bir mezarlik değil.


Yasadiklarim mi?


Bos zamanda yazilmis bir yazgi, inanmam icin kurgulanmis velakin kacinilmaz sonunda yas'im ..