''Aşkın parmak uçları, ince bir sızı armağan etti yüreğimize. Hüzün aşinamız, sevda azığımız oldu. Harfler büyülendi adını yazdığımızda, kâğıt haz aldı; bize "bir zevki tahattur kaldı. şu sönen gölgelenen dünyada." Anladık sevgili doyumsuz bir masaldı. Biz ağladık, aşkın parmak uçları ağladı...''