Çevrimdışı

Hayatta bazi seyler istediginiz gibi olmayabilir lafindan nefret ediyorum cunku; cogu sey istedigimiz gibi olmuyor.
Son zamanlarda kendimi fazlasiyla karamsar olarak gorsem de ve bu cogu insanin hosuna dahi gitmezse bile bence boyle daha iyiyim neden mi?
Mutlu gorunmek, olmak cok sacma gercekten. Nasilsa 'bir sonu var, gorebiliyorum' diyebiliyor insan. Cunku, gercekten de sonu var ama karamsarlik oyle mi? - hayir degil..
Sonu olmayan, nereye gittigi dahi belli olmayan yollar benim hosuma gidiyor artik. O kadar gel-git telleri caliyorum ki bu ben miyim? diye sormuyorum kendime, evet benim. Ben, boyle olmak istedigim icin benim!
Kime, neye, ne kadar inanmam gerektigi konusunda da tereddut yasiyorum zaman aldatmacalari o kadar guzel oynuyor ki, kapilma duygusu icimde yeserdikce yeseriyor, harika!
İnsanlara karsi hep bir mesafe, guvensizlik var icimde asla son bulmayacak cinsten. Artik insanlara 2. kez guvenmiyorum, nasil ki guvenim kirildi onu kiranla beraber cope atip, uzerine de bir guzel tukurup yuruyorum.
Hayat felsefeniz olmadan bir hicsinizdir. Abartisiz, ortada kalmis p*c gibisinizdir.
Maddiyata dayali, cikar amacli arkadaslik ve dostluklariniz mide bulandiran sinek gibi vizir vizir dolaniyor etrafta. - Sizleri anlamiyorum.
Artik insanlari anlamaya calismiyorum bunu basaramayacagimi da biliyorum, sizleri anlamayi biraktim.
Zaman neyi gosterir bilemem ama sizlere bir daha guvenebilecegimi sanmiyorum.
Hatta ve hatta sizleri gormek isteyebilecegimi de..
Simdi gelin bir sarki dinleyelim ve tum yasadiklarimizi unutalim bunu yapmak, bir anlik bile olsa iyi gelebilir..

Maroon 5 - One More Night.
*Zirhim eskisinden daha saglam ve kilicim keskin..