yazida segmenleri gorunce aklima semsiyemi parkin en manzarali yerine kurup altinda uyumak geldi gercekten, oyle guzel, oyle de havadar. madem uyuyacaksin, en manzarali yerin ne onemi var? diyenler olabilir; hicbir sebebi yok, oyle hayal ettim. hem zaten konumuz benim hayalim degil, buse ve serdar dimi? evet.
gunumuzde eskiye nazaran bu ornekleri daha fazla goruyoruz, evet; su an bile burada tum bu yazilanlardan habersiz, kendilerini cetin ve bir o kadar amacsiz tartismanin tam ortasinda olan buse'ler ve serdar'lar var. tabii ben hep soyluyorum, sadece bu olayla ilgili degil, genel olarak olaydan daha cok nedenleri ve insanlar uzerindeki etkileriyle ilgileniyorum, sanki bu beni daha fazla dusunebilen bir varlik haline getiriyor ya da ben o an hissediyorum, bilemedim. biz, -biz derken birbiri olmadan yapamayacak ciftler lutfen alinmasinlar, biraz onlari da yargilamis olacagim ama affola, neticede toplumu derinden etkileyen bir olayi konusuyoruz herhalde burada!- sevmek nedir bunu bilmiyoruz bir kere, tamam bildigimizi saniyoruz ama hayir arkadasim bilmiyoruz iste.
birbirlerinin hayatlarinda var olmadan once, sevgilisinin bir hayati oldugunu kabullenemeyen, yok sayan ve sevmek kelimesinin sozlukteki karsiligina aldanip gelisiguzel seven ve sevgilisinin hayatina butunuyle mudahale etmeyi kendinde hak goren milyonlarca cift var. giyim tarzina, gidilen yerlere, gorusulen arkadaslara karismayi kiskanmak sandigimizdan oluyor bunlar. mottomuz var tabii bir de, karsimizdaki insan daha agzini acmadan kendimizi hakli gosterme cabasi icine girerek patlatiyoruz slogani: seven insan kiskanir! peki ya karsimizdaki insan bize yaparsa aynisini? iste o zaman baska, hemen rafa kaldiriveriyoruz nerede ne kadar slogan varsa. yahu eksik yasiyoruz iste kabul edelim, kalpli emojiler gondererek saatlerce mesajlasmayi romantizm saniyoruz, o kadar bagimli olmusuz sevmek sandigimiz ama aslinda yapay olan seylere. sohbet etmek yok, ani yok -aslinda var, o telefonda saklanan 136 tane en ozel mesajdan daha guzel ani mi olur dimi ama?-, bir seyler paylasmak yok, kendi hayatimizi bile umursamiyoruz bazen karsimizdaki insanin hayatini didik didik etmekten. hal boyleyken dostlar, durup bir dusunmek, yapilanlari sorgulamak gerek.
bana bir sey birakmamis, butun tavsiyeleri zaten @
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] vermis, o yuzden ana temaya gonderme yapip ayriliyorum: guzelim yaslarimizi herseyden once kendimize ve hayatimizda var olan hic kimseye zehir etmeyelim, tadinda yasayalim her seyi. gittim.