Çevrimdışı

Karanlığın ağırlığı göz kapaklarımda
domuz gibi mundar yalnızlığım... Ve sen,
ömrümün diğer ucunda çürüyen kanlı bir et parçası.
Allah'ın, belasını verdiği bir tanrı kadar acizim.
gözlerimi, gecenin rahmetine bıraktım. Her şey, her yer siyah.
On ikiden sonra sana çalıyor şehrin sureti.
Kör bir bıçak geçmişimin boynunda dolaşan/ soğuk ve heyecanlıydı saatlerimiz.
Ne kadar muaf tutarsan tut kendini, hatırlamadığın gibi yerli yerinde, dibinde zihnimin.
Karanlığın ağırlığı göz kapaklarımda.
Fezanın akneleri yıldızlar. Kısık bakışlarımda bir küfür gibi çıkarttığım anlamlar.
Namus abidesi bir bakireyim sanki ve yıldızlar,
karşı balkondan göz kırpan, düşünürken aletini kullanan bir sapığa benziyorlar.
Doğum sancısı çeken bir paranoyanın esiriyim.
gölgeler geçiyor duvarlardan. Siyah beyaz bir film gibi,
hiç bir karesinde romantizm bulamıyorum.
İçim çekiliyor bir köşeye, yaptığı yaramazlığın cezasından kaçarak,
duvar dibinde çömelen, kafasını bacaklarının arasına sıkıştıran bir çocuğum,
Korkuyorum !
Karanlığın ağırlığı göz kapaklarımda.
Soluğuma kasteden bir şey abanıyor üstüme.
parmaklarımı oynatacak hal bırakmıyor.
çığlık çığlığa ve bir o kadar sessizim. Küfrettikçe felç oluyorum. Küfrettikçe narkoz yiyorum.
İlk kez senden başka bir şeye küfrediyorum ve ilk kez senden başka biriyle yatıyorum...
"Umarım affedersin"

__________________
Menfaatinizin Köpeği Olmuşsunuz.