Çevrimdışı

Hayat...

Bir yangın alevinden çıkan duman gibi. Ne kırmızı ne de sarı... Isıttığını düşünüp sığınsam yakıp kül edecek kadar tehlikeli, dolu dolu nefes alsam zehirleyecek kadar acı.

Yıllar...

Denizden gelen, kararmış bir ufuktan gelen kar fırtınası gibi... Fırtına ile birlikte gelen kar tanelerine kolları gerip karşısında durup o büyüye kapılıp, gözlerimizi açıp baktığımızda yüzümüzdeki yorgunluk ve çizgiler, ak pak saçlar...

Boş bir sayfaya baktım dün gece. Hüzünlendim, kalemin ucundan aktım... Efkar nasıl bir efkarsa bu... Bırakmıştım... yeniden sigara yaktım. Göz ucuyla aynaya baktım dün gece... Değişmişim, eskiden ne kıyaktım. Yıllar sanma ki seni unutturdu... Bir kadeh şerefine attım...

Olmuyor! olmuyor, ne yapsam olmuyor!

Bırakıp gitsem buraları... Ardımdan ağlar mı birileri? Kimse üzülsün istemem... Veremedim gereken değeri... Yalvarıp yakarmadan, caydırır mı birileri? Zamanı geriye alsam?.......