Aşk'a dair bu yazı Tom Waits'in Heart Attack and Wine albümü eşliğinde yazıldı. Ses uyumu itibarı ile "rakı" anıldı; ancak arzuya göre sıcak şarapla da servis edilebilir.
BİLHASSA KIRMIZI BİLHASSA RAKI
Herkesin içinde bir ses vardır. Herkesin kendi müzigini taşıdığı bir karanlık odası mutlaka vardir. Bu oda öyle karanlıktır ki, kendi içinde de olsa çoğunlukla sen bile yolunu kaybedebilirsin. Ne zaman o odaya girsen başını sağa sola çarpman bu yüzdendir.
Sihirli bir odadır burası Kimi zaman içinin sesini duymak için kimi zaman içinin gürültüsünü susturmak için dalarsin içeriye. İçeride onlarca eşya vardir, ama hiç biri kullanılmak için degildir. Esyalar yalnızca, içinin müziği onlara çarptığında yankı yapmak içindir. Bu yankı karanlığı ağırlaştırır. Her bir eşyanın keskin köşeleri vardır ve çoğunlukla boyaları dökülmüştür. Ama karanlıkta bunun bir önemi yoktur. Ellerinle yokladığında o kadar sağlam dururlar ki, onlari kullanmamak için bir neden yoktur. Ama ne zaman bir sandalyeye oturmaya niyetlensen karanlıkta bir çatırdama sesi duyarsin ve kendini yerde bulursun. Sonra ellerini şakaklarına koyup kirilan eşyana yazıklanırsın. Karanlık odanın biraz üzerinde çok sadık, çok bilge ve çok yetenekli bir hizmetkâr vardir. Sana belli etmeden sandalyeni hemen onarır...
Bu büyülü odanin içindeki hiçbir esyayi kullanamazsin.
Yine de hepsi senindir; öylesine senindir ki, baska hiç bir sey bu kadar sana ait degildir. Doğrusunu istersen başka hiç bir şeye sahip olmanın da pek anlamı yoktur. Bu oda seni delirmekten korur; ama içeride fazla kalirsan sırf bu nedenden delirebilirsin... İşin kötüsü delirdiğini hiç bilmeyebilirsin. Karanlığa methiye düzmek bunun en önemli belirtilerindendir.
İçindeki sesi duymak önemlidir. Çünkü günün birinde bunun dışındaki bütün sesleri duyamayacak kadar sağırlaşabilirsin. O günden sonra içindeki müzigi artik hiç sıkılmadan dinlersin. Öyle bir an gelir ki, zaten baska bir sesi de duymak istemezsin. Artik bütün sitemlerini, bütün yazıklanmalarini ve bütün umutlarini bu müziğin ardınca karanlığa taşırsın.
Ve bir gün karanlik bir yerinden yırtılır. Odadaki bütün esyalar birer birer un ufak olup yokluğa karışır. Bu senin ve aşkin ölümüdür... Ya da ölüm o anda senindir... Karanlığın yırtılmasi için içindeki sesin, karanlik odanin efsunlu melodisinin susmasi gerekir. O melodiyi kaybettiginde sihirli odanin anahtari da yitip gider. Karanlık biraz daha ağırlaşır.
Ve öyle bir soğukta kalırsın ki, bir daha hiç üşümezsin. Bu yalnızlıkların ve sessizliklerin en korkuncudur. Artık suya girdiginde ıslanmadan yüzmek, acıktığını hissetmeden yemek yemek, aci çekmeden yasamak mümkündür.
Yalnizca iki şey -eğer seni gafil avlayabilmislerse- sana aci verebilir: biri kırmızı, diğeri rakı; ki bunlarin yekunu aşktır. Aşk bilhassa kırmızı bilhassa rakıdır.