Çevrimdışı

Fonda; Kalben - Ömür Geçmez


Yetmez. Her zaman az gelir zamanında fazlalığını omuzlarımızdan silkelediğimiz sözler.Yetmez. Her zaman geç kalır yarınlara atfettiğimiz binlerce düşler. Bitmez. Yaşam asla tam olması gereken zamanda seni olduğun yerde bırakıp yoluna devam etmez. Hep yarım kalır bir şeyler. Bir şeyler olun günbegün binler! Geç kaldığımızın farkındalığı, hevesli oluşumuzun aceleciliği ile her zaman el ele gezer. Herkes bizi dinler, oysa tüm yaşam anlaşılmaktan geçer. Her şehrin göbeğinden trenler geçer, asla insanların doğru işi olanları bizim durağımızda inmez. Bu nedenle yol göstermekten sıkılmış bir büfe koltuğu müdavimi saklarız gönlümüzde, ancak hediyeyiz herkese bi' "Merhaba," bi' "Elveda" arasındaki kısa sürede.
Tanışıklıklar yetmez bize, henüz kendimize tanıma aşamasından bir adım bile gidememişken öte. Uğruna döktüğümüz nazar boncuklarını eze eze, suya ısladığımız tüm şiirler birazcık yalnızlığı sıhhati kadar etmez. Yolda bulduğumuz tüm şans paralarını verdiğimiz çocukların gözlerinde gülücük olmaktı niyetimiz, oysa yol hep boş kaldı. İyiliklerimiz asla bize yetmez, çünkü karşılık bekleyişimiz asla inkar edilmez.. Doymak yalnızca açlığın ilk adımı bizde, asla bitmemeli gülücükler zoraki olsa da o yüzde; biz değil miyiz ilk zorlukta kaçıp giden çok seferinde?
Yetmez işte. Yetinmeyi bilmedikçe.
Yetmez işte. Hesaplamanın yanından geçmedikçe.
Aradığımız birkaç hece, romanlar yazıyoruz hayallerin hedefiyle. Laf kalabalığında ezberlediğimiz takıntılarımız var, arıyoruz hiç anlamayacağımız dillerin heyecanını.

__________________