Çevrimdışı

İnsanın yüreği, kesinlikle içi kanla dolu, üstü kapalı bir çukurdur ve açıldığı zaman hep, çevremizde toplanıp havayı karartan, avutulması olanaksız bütün susamış gölgeler, içip canlanmak için ona koşarlar. Yüreğimizin kanını içmek için koşarlar, çünkü başka bir canlanma yolu olmadığını bilirler.

Onları belki kurtaramayız. Ama kurtaralım derken biz kurtuluruz. Öyle değil mi? Kendini kurtarmanın tek yolu başkalarını kurtarmak için çabalamaktır.

Gübre ve pislikten bir çiçek nasıl filizlenip beslenir? Varsay ki Zorba, insan gübre, özgürlük de çiçektir.

Zorba - Nikos Kazancakis

__________________