Her ne olursa olsun,bu dünyada birbirine denk hiçbir şey yoktu.Hep bir taraf daha çok sever,üzülür özler.. Vesaire,vesaireydi.Aşk bir mantık hatasıydı ve o,büsbütün doğru olduğuna inandığı koca bir yanlışa düşmüştü.Aslında her insan,bir tek kendi sevgisinden sorumluydu.Sevdiğin kadar sevilmek filan,insan oğlunun var oluşuna aykırıydı.Hiçbir beklentiye girmemeyi öğrendiği gibi,ağır ve sancılı bir şekilde,sabretmeyi de öğreniyordu.Sonunda düşlerini süsleyen adamın durduğu yolu artık çıplak ayak yürüyordu.
Ne de olsa bir kez karar vermişti.
•••