| İçime Sığdıramadıklarım
Biliyor musun
Türküler söylerdim sana
Şiirler yazardım adına kendimce
İçimde büyüttügüm seni
Söyleyemedim ben sana bile
Ulan yorgana yastığa küserdimde
Yürüyemezdim sana doğru
Uzatamazdım elimi
Öyle yalnız kaldım biliyor musun
Yüreğimde depremler yükseliyor
Aldırmıyorum hep seni gözlüyorum
Bir gelsen ayaklarına sarılacağım
Şöyle bir kezde baksan
Ne güzel güzel gelirdi bana
Gözlerinin kahvesini sevdiğim
Sevdigim benim
Hayatımı merak ediyor musun
Sensizlikle yüzleşirken sonbaharındaydım
Mevsimler bile düşman kesildi
Adın geçtiğinde yutkunamıyordum
Ne yürüyeceğim bir yol
Ne de kalkan bir gemi var bu limanda
Boşuna yakmamış bütün aşıklar
Gemiyide limanıda
Boşuna karalanmamış duvarları
Yàri anımsatan sokakların
Öyleyse altından olsun kadehim
İçinide sen doldur ki
Ölümden korkmadan içebileyim
Hayal meyal karşımda otur ki
Gözlerinin kahvesinde öleyim
Mecnun BOZKURT
|