Çevrimdışı

Insan, sürdürülmek zorunda bırakılmış bir tarihselliktir.Ancak geçmişini şimdi ile uzlaştırarak yaşayabilir.Bunu için geçmişi hep yanındadır. Şimdiki durumu ile geçmişi arasında en ufak benzerlikte,şimdi susar geçmiş konuşmaya başlar.Yalnız kaldığımiz anlarda,düşünmek denen eylemi gerçekleştirirken bizim ile karşılıklı konuşan şey bu hafızadır.Geçmiş,bizimle genelde bildiğimiz kişilerin sesleri ile konuşmaya başlar.Yani hafiza geçmişin karakterlerinin sesinden dile gelir.Bu yüzdendir,insan yeni bir şey denerken "yapma yanarsın" der annesi,herhangi bir başarısızlık da tekrar "senden bir şey olmaz "der ilkokul ögretmeni ve Tanrıyla konuşurken hep babasının sözleri girer araya.