03 Kasım 2017, 14:42
|
#7 |
| Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
| Cevap: Boşanmış Aile Çocuğu Olmak
| CanDostu Nickli Üyeden Alıntı
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
|
Çok güzel bir yazı olmuş. Şuan evlenmeyi düşündüğüm kız arkadaşımın ailesi de o daha küçükken ayrılmış. Ne anne ne baba bakmış. Nene ve dedesi tarafından büyütülmüş. Neneye anne, dedeye baba diyerek büyümüş halende o şekilde sesleniyor.
Hayatını anlattıkça içimi parçalayan hikayeleri var. Örneğin daha 6-7 yaşlarında, babası bir günlüğüne evine götürüyor. Daha sonra şehir dışına çıkıyor. Ama üvey annesi onu evde bırakıp gidiyor. Üstelik evin elektriğini keserek... Bu sebeple evde her elektrik kesildiğinde zıngır zıngır titriyor ve korkarak ağlıyor.
Anne desen aynı şekilde üvey baba istememiş. Bir şekilde ortada kalmış ama ayaklarının üzerinde durmayı başarmış bir insan.
Ne kadar ayaklarının üstünde dursa da geçmişten gelen psikolojik sorunları halen devam ediyor. Bir çok kere tartışırız ve tartışmanın ana kaynağı her zaman onun geçmişinde yaşadığı sorunlardan kaynaklı olduğu çıkıyor. O farkında olmasa da yaşadığı o travmaların etkisinde kalarak tartışmalarımız, kavgalarımız olur. Her defasında yanında oluyorum ve onu çok seviyorum.
İlk sevgili olacağımız dönemlerde evlilik kelimesinden o kadar çok nefret ederdi ki, şimdi ise evlilik hayali kurmadığı bir gün yok diyebilirim. Benim gözümde o güzel olan her şeyi hak ediyor. Allah izin verdiği sürece son nefesime kadar onun yanında olacağım.
|
Ne güzel bi yaklaşım, keşke herkes sizin gibi hassas davranabilse.. Teşekkür ederim samimi duygularınız için
| Lavinia Nickli Üyeden Alıntı
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
| | Beğeni yapamadım beğen yazan yer çıkmadı. Değerlendirme hakkımı kullanarak 5 yıldız verdim. Çok güzel yazmışsınız. Boşanmış bir anne babaya sahip değilim. İmrendiğim harika bir evlilik sürdürüyorlar. Aynı aşkı ve heyecanı kendi evliliğimde yaşamak isterdim ve hep büyüdüğüm aile gibi bir aile kurmayı hayal ederdim. Ne yazık ki böyle bir şansım olmadı. Sancılı bir ayrılık evresi geçirdim. Eşimden 2 yıl gibi bir sürede ayrılabildim. Evliliğime dair tek iyikim çocuk sahibi olmamam. Ben bu kadar yıpranmışken çocuğum ya da çocuklarım bundan nasıl etkilenirdi düşünemiyorum. |
Teşekkür ederim sizde ne güzel yazmışsınız hislerinizi, paylaştıkça daha da güzelleşiyor herşey. Hayat devam ediyor anne olmak sizinde hakkınız ve ben inanıyorum bu kadar güzel bir kalp taşıyan bir kadının çok iyi bir anne olabileceğine..
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
Elbette öyle, kimse için kötü duygular beslemiyorum herkesin fikrine duygusuna kararına saygı duyuyorum.. Ama ya şanslı olmasaydım ne olcaktı? Kötü insanlarla karşılaşsaydım yanımda beni destekleyen bana inanan ailem olmasaydı?? işte bunları düşünmeyi reddediyor insan; iyilikle bakabilmek için hala.
__________________ kar havası gibisin dışarda, içimde elmanın dişlenişi. |
|
|  |