| Pencere Önü
Oturup penceremin önünde,
İnsanları izliyorum.
Kiminin yüzünde,maziden kalma bir keder.
Kiminin gözleri,uzaklara dalgın.
Kiminin mimiklerinde,şaşkınlığı duruyor.
Sabah eline dokunan aşkın.
Kiminin bir şarkı mırıldanıyor,dilinde.
Kıyamet kopsa umurunda değil adamın.
Kiminin elinde bir somun ekmek,
Yorgun bir bedenle ilerliyor evine.
Yanımda koca bir yalnızlık.
Masamda eşini bulmak isteyen,
Porselen bir fincan.
Aklımda lise yıllarım.
Zaman arıdan beter.
Farkına bile varmadım.
Bir şiir bile yazamadan,
Bir çift göze.
Ne çabuk yanımdan geçip gitmiş.
Avare yıllarım.
Hep başka aşkları dinledim.
Şairlerin dilinden.
Başka kavuşmalara sevindim.
Ayrılığı bile tadamadım,
En sevdiğimden.
Sahi nasıl bir sancıdır,
Avuçların boşalması birden
|